Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
patentować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, patentowaćtuję, patentowaćtuje, patentowaćany {{/stl 8}}– opatentować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać lub otrzymywać dokument poświadczający prawo wyłączności korzystania z jakiegoś wynalazku; … Langenscheidt Polski wyjaśnień
patentować — ndk IV, patentowaćtuję, patentowaćtujesz, patentowaćtuj, patentowaćował, patentowaćowany 1. «wydawać lub uzyskiwać patent na wynalazek albo wyrób czegoś» Patentować wynalazki, wyroby. 2. techn. «poddawać obróbce cieplnej drut stalowy przed… … Słownik języka polskiego
patentowanie — n I rzecz. od patentować … Słownik języka polskiego
patentowany — patentowanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. patentować (p.) patentowany w użyciu przym. 1. «taki, na który ktoś otrzymał patent» Wyroby patentowane. 2. pot. «zupełny, niewątpliwy, niepoprawny» Patentowany dureń, leń, osioł … Słownik języka polskiego
opatentować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}patentować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
